Są takie pozycje, które wywołują wachlarz obezwładniających emocji i zostawiają po sobie ślad już na zawsze. Książka”Siostry z Auschwitz” zdecydowanie do nich należy, to lektura, jaka silnie potrząsa czytelnikiem, zalewa jego serce koszmarnymi, brutalnymi obrazami, dosadnie ukazującymi okrucieństwo wojny, lecz także napawa serce nadzieją, że dobro, szlachetność i chęć niesienia pomocy, mimo wielkiego ryzyka, są czymś niezniszczalnym, niepodważalnym.
W czasie drugiej wojny światowej dwie żydowskie siostry – Janny i Lien Brilleslijper – prowadzą jedno z największych w Holandii miejsc schronienia dla osób ukrywających się przed nazistowskim terrorem. Willa na zielonych terenach pod Amsterdamem nazywa się Wysokie Gniazdo. Podczas kiedy z wielu rejonów Holandii wywożeni są do obozów zagłady ostatni Żydzi, tutaj toczy się w miarę normalne życie kilkudziesięciu osób – w dodatku tuż pod nosem należących do nazistowskiej partii sąsiadów i współpracujących z hitlerowcami kolaborantów. Wysokie Gniazdo zostaje jednak zdradzone i rodzina Brilleslijperów trafia z ostatnim transportem do Auschwitz, razem z rodziną Anny Frank.
W Siostrach z Auschwitz Roxane van Iperen udaje się to, co potrafią nieliczni pisarze: od pierwszych stron oddaje nastrój nadciągającej grozy, kiedy w zasadzie nic jej jeszcze nie zapowiada. Choć każdy dzisiaj wie, co się wówczas działo, do ostatniej chwili żywi się wraz z bohaterami nadzieję, że wszystko jakoś się ułoży.
Siostry z Auschwitz to opowieść o odwadze, zdradzie i człowieczeństwie w barbarzyńskich czasach, niezwykle plastycznie przedstawiająca nieznaną dotąd historię. Historię, która nigdy nie powinna zostać zapomniana.
